Premenstrueel syndroom

Premenstrueel syndroom (PMS)

Premenstrueel syndroom (PMS) is een veel voorkomende aandoening die verwijst naar een groep van symptomen ervaren als gevolg van veranderende hormoonspiegel voor en soms ook tijdens de menstruatie. De symptomen, die kunnen worden psychologische, gedragsmatige en fysieke, meestal zichtbaar worden in de week voorafgaand aan de menstruatie. Het verschil tussen pijnlijke menstruatie en PMS kan vaak worden gemaakt op basis van de geschiedenis. In het algemeen is de pijn met PMS in verband met gevoelige borsten en het gevoel van het hebben van een opgeblazen buik, terwijl in dysmenorroe, de pijn is een kramp gevoel in de onderbuik. In de regel PMS afneemt snel na het begin van de periode.

Het exacte mechanisme hoe de maandelijkse verandering in de hormoonspiegels PMS veroorzaakt, is onbekend. Er zijn geen hormonale verschillen in vrouwen met of zonder PMS, en aangenomen wordt dat vrouwen met PMS kan een andere reactie van het centrale zenuwstelsel de cyclische verloop van de hormonen.

Er is een grote verscheidenheid aan psychische en emotionele symptomen die zijn beschreven met PMS. Sommige vrouwen ervaren van boosheid, spanning, vermoeidheid en depressie zal tijdelijke verlichting door het eten van voedsel rijk aan koolhydraten. Cafeïnehoudende dranken zoals koffie, thee en cola moeten vermeden worden, aangezien hun stimulerende werking kan spanning, prikkelbaarheid en slapeloosheid ook (slapeloosheid) verergeren.

Bovendien moet voedsel met een hoog gehalte aan zout ook worden vermeden, omdat het bevordert het vasthouden van water. Het behoud van vloeistof kan verantwoordelijk zijn voor sommige vrouwen gevoel premenstrually opgeblazen, die vaak subjectief beschreven ondanks het feit dat er geen meetbare toename in gewicht of abdominale omtrek. Een van de verklaringen voor een mogelijke herverdeling van vloeistof in de buik of in de darmwand. Andere menstruatiestoornissen

Amenorroe: uitblijven van de menstruatie, als primaire of secundaire. Primaire amenorroe is geen menstruatie door de 14-jarige leeftijd (in combinatie met een gebrek aan ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken), of geen menstruatie door leeftijd 16,5, of geen menstruatie twee jaar na ontwikkeling van de borsten en / of schaamhaar / oksel haar. Primaire amenorroe kan ook voorkomen bij jonge sporters of meisjes met een eetstoornis die last hebben van vertraagde puberteit.

Secundaire amenorroe is het uitblijven van de menstruatie gedurende ten minste drie maanden in een vrouw die al eerder had regelmatig maandelijkse perioden, en gedurende ten minste zes tot 12 maanden in een vrouw die normaal ervaart onregelmatige menstruatie. Uitblijven van de menstruatie gedurende een kortere periode dan heet dit "vertraagde menstruatie".

Oligomenorroe: schaars menstruatie, als het interval tussen perioden groter is dan 35 dagen, maar niet lang genoeg om te kwalificeren als amenorroe. De meeste vrouwen met oligomenorroe hebben ook cycli waarin geen eieren zijn vrijgegeven. Oligomenorroe kan evolueren tot amenorroe.

Oligomenorroe kan ontwikkelen als gevolg van overmatige gewichtstoename of-verlies, stress, overmatige lichaamsbeweging, medische problemen, zoals de schildklier of leverfunctie heeft, of bepaalde medicijnen. Vrouwen die betrokken zijn bij seizoensgebonden sport kan onregelmatige periodes hebben voor de maanden zij betrokken zijn bij sport. In deze gevallen, oligomenorroe resultaten van onderdrukt de productie van oestrogeen.

Menorrhagiais gedefinieerd door ongewoon zware en / of langdurige menstruatie tijdens de menstruele cyclus is nog steeds regelmatig. Dit kan worden veroorzaakt door een onderliggende aandoening organische of hormonale problemen.